24 Ağustos 2011 Çarşamba

Kal öylece


Çocukluk zamanlarımla hatırla beni
Misket oynadığımız sokak kaldırımlarında
sen de yürürdün de yol vermezdim
o günlerimle hatırla beni

Akşamları toplanıp saklambaç oynardık
ben ebe olurdum, tek seni arardım
sen saklı kalırdın

Çocukça zamanlarımla hatırla beni
o tecrübesiz ilk öpücükler
utangaç bakışmalar
ve titrek el tutuşmalarıyla

Öptüğünde kızardığım zamanlarla hatırla beni
hani o, sorgusuz sualsiz sevdiğim
hani o, sarıldığında ısındığım
hani o, yanımda olduğun zamanlarda hatırla beni
ve kal öylece…

e. ateş
2008

22 Ağustos 2011 Pazartesi

15 Ağustos 2011 Pazartesi

ellerin

bu işin sonu yok belki
yok bir ufuk, baktığında dümeninden
sen yanlış bir rotadasın belli
bense rotasız bir tarih bilincinden


yıkıldığımda biliyorum tutmayacak ellerin
kaldırmayacak beni yerden
ayaktayken de tutmadığı gibi ellerimi ellerin
Sevme beni boşver
zaten yakışmıyordu ki, elerime ellerin

Emrah ateş
2006

14 Ağustos 2011 Pazar

gece 4

Rüyama girmişsin
sarılmışım sana
sonra gece 4
uyanmışım 
gözlerim yaşlı
gözlerin yeşil
daha da uyuyamamışım.

sigarada içmiyorum ki
efkar dağıtayım...

Emrah Ateş-
17 06 09 bağcılar

10 Ağustos 2011 Çarşamba

İstanbula benziyorum bu aralar

İstanbula benziyorum bu aralar
Beni de kendine benzetti sonunda
Gecelerim kız kulesinin sessizliği kadar yalnız
Dalgaların hışırtısından ibaret sadece

Evim boş bir baraka
Hatta çıkmaz bir sokak
Geceleri sadece yıldızları izliyorsun
Bir tanesi kaysında ondan medet umayım diye
Belki tutarda sevdiğimi görürüm diye

Ama dedim ya beni de kendine benzetti istanbul
Kafam Sultan Ahmet Camisi meydanı gibi
Karmaşa içinde

Ne kendimde bir sahil kenar tadı buluyorum
Nede bir boğaz havası
Balık ekmeklerin kılçığı bile batmıyor artık boğazıma
Tatlı bir acı bile bırakamıyorum ardımda

E. Ateş
2006

5 Ağustos 2011 Cuma

afrikadaki çocuklara

bu yoğurdu
sarımsaklasak da mı saklasak
saklamasak da mı göndersek
afrikadaki çocuklara...

Emrah Ateş
2007

ne bileyim

Ne bileyim işte,
sadece sevmekti gayemiz.
Kim olduğunu umursamadan
ve gözlerinin rengine;
aklımızı yormadan...

E. Ateş
2009

3 Ağustos 2011 Çarşamba

salıncak


tut ki;
ellerim ıpıslaktı,
ve yanağına dokunmak istiyordum

gör ki;
çocuk kalmaya çalışıyordum.

geçmişe gidip;
o oyun oynadığımız zamanlardaki,
koca rolündeki çocuğu canladırmaya çalışıyordum.

bütün o kırlangıçlar,
mavi kelebekler,
bahçemize ektiğimiz düşler,
ve salıncağa ilk oturma kavgalarımız...

ne kadar sevgi varsa,
doldurmuşsun cebine,
üstüme, üstüme, geliyorsun,
ne güzel...

ben her zaman ki ben,
kendinden emin,
kollarını açmış çoktan sana,
bir kucak dolusuyum...

ama ya salıncaklar boş kalırsa...

Emrah Ateş- 2008