Sanki - Şimdi

-1

Sanki her an

Bütün fırıncılar kapanacak

Ve ben bir daha

Sıcak ekmek bulamayacakmışım gibi

Sanki

Bir daha ekmeğim tüterken buram buram

Hani sıcacık iken dumanı üstünde

İçine hiç tereyağı süremeyecekmişim gibi

Sanki

Birazdan sönecek tüm sokak lambaları

Sanki ay saklanacak kara bir bulutun ardına

Yıldızlar aralarında saklambaç oynayacak

Ve saklandıkları yerden hiç çıkmayacaklarmış gibi

Sanki
güneş bir daha doğmayacakmış

Ozon tabakasını delip

Başıma hiç güneş çarpmayacakmış gibi

Sıcaktan bunalıp da

Koşarak havuzun içine atlamayacakmışım gibi

Sanki

Diyarbakır karpuzunun hiç tadı kalmayacakmış gibi

Terli iken annemi dinlemeyip de buz gibi su içemeyecekmişim gibi

Sanki bu badi bir daha bana olmayacakmış gibi

Şort giydiğim zamanlarda

Babam;

‘’Ne o kız gibi bacakların meydanda’’ demeyecekmiş gibi

Sanki
hiç kardan adam yapamayacakmışım gibi

Manavdan yalvar yakar tüm masumiyetimle bir tane havuç

İsteyemeyecekmişim gibi

Kömür olmadığı için gözlerini zeytinden yapamayacak

Çalı süpürgesi yerine, ucuna bez bağlı sopa kullanamayacakmışım gibi

Sanki
bir daha kartopu oynayamayacakmışım gibi

Bir daha bu eldiven hiç elimi sıkmayacak

Ve annem bana hiçbir zaman atkı örmeyecek

Kulaklarım sanki soğuktan donmayacakmış gibi

Sanki
bir daha yağmurdan giriş katlarını su basmayacak

Yoldan geçerken üstüme su sıçratan arabaya ana avrat küfür edemeyecekmişim gibi

El ele yağmurda kız arkadaşımla yürüyemeyecek

Onunla bir tenha köşede sırılsıklam öpüşemeyecekmişim gibi

Sanki
sonbahar yapraklarını çöpçüler bir daha temizleyemeyecekmiş gibi

Ceketimi sonuna kadar ilikleyip

Kafamı yakasının içine kadar geçirip

Rüzgardan korunmayacakmışım gibi

Sanki
kır çiçekleri hiç açmayacakmış gibi

Erikler ve kirazlar dallardan düşemeyecekmiş gibi

Sanki komşu bahçenin ağacına bir daha dalamayacakmışım gibi

Haramla helali bilmeksizin poşet poşet meyveyi alıp kaçamayacakmışım gibi

-2

Sanki
10 kuruşa misket alamayacakmışım gibi

Yere sürüp de adına dongi dediğimiz baş misketimizi yapamayacakmışım

Arkadaşlarımı kökemeyecekmişim

Kaybettiğim de misketlerimi, ağlayamayacakmışım gibi

Sanki
hiç yokuş aşağı bisikletle inemeyecekmişim gibi

Ve sürmeyi bilmediğim için bisikleti

Yokuş yukarı soluk soluk çıkamayacakmışım gibi

Tamirciden alınan üç bilye

Bir sopa

Ve bir tahtayla araba yapıp da

Kendimi bir daha mucit sanamayacakmışım gibi.

Sanki uzaktan kumandalı arabam hiç olmayacakmış gibi

Dondurma çubuğundan hiç bedava çıkmayacak

Hiç yoyo’m olmayacak

Ve kaykay’ı sadece rüyam da görecekmişim gibi

Dondurma çubuğunu

Oyuncak arabanın motoruna takıp

Tek kalem pile bağlayıp pervane niyetine

Çalıştığında bunun zevkini hiçbir şey de alamayacakmışım gibi

Sanki bayram namazında tek namaz kılan ben kalacakmışım gibi

Eve geldiğimde babamla annemin elini öpemeyecekmişim gibi

Sanki bayram alışverişi yapmadan umarsızca üstümü giyinecekmişim gibi

Kapı, kapı dolaşıp

Belki para verir umuduyla

Ama sadece şeker istemeyecekmişim gibi

Sanki hiç aşık olamayacakmışım gibi

Sanki bir daha hiç gülemeyecekmişim

Dosta uzattığım eli sıkacak

Bir dost bulamayacakmışım gibi

Bu kara hayatın içinde ben

Sanki hiç ölmeyecekmişim

Sanki bugün;

Hiç bitmeyecekmiş gibi…

Emrah Ateş- 2009