Çocuktum,
kırlangıç mavisini arıyordum.
Gökyüzüne sayısız uçurtma uçurdum
İpi koptu uçurtmanın
koştum, gökyüzünün mavisine
bulamadım,
Gözlerinin maviliğinde kayboldum.
O sarı sıcak saçların
bütün bir evreni ısıtır da
bir benim elimi yakar okşarsam,
ama korkmuyordum.
Bütün çocukluğumu boşuna mı harcamışım
kırlangıç maviliğini bulmak için
Oysa ki sen
salıncaklarında sallanıyordun
Bir hayalim vardı içimde gezindiğin
ve kırlangıçlar uçuşuyordu etrafımızda
mavi mavi…
Ve ben ne zaman buğulu bir göz görsem
seni hatırlar oldum
cebimde çocukluktan kalma düşlerim…
E. Ateş
2008
çok güzeel
YanıtlaSil