kış geldi

Mevsim;
yare sarılıp
uyuma mevsimidir!

E. Ateş
2011

bir duvar ustasının sevdası

Üzerine basmaya kıyamayacağın gözyaşları bırakıyorum sana

Ellerini uzatıp da tutamayacağın soyut hayaller

içine çektiğinde soluyamayacağın pis bir anı

güneşe çıktığında ısınamayacağın sıcak'cıklar bırakıyorum sana

Giydiğinde ısınamayacağın bir hırka bırakıyorum sana

sevmeye çalıştığında sevemeyeceğin yeni sevdalar,

üzerine bastığında ayak izlerinin kalmayacağı kar'lar,

Saman altından yürütemeyeceğin sular bırakıyorum sana

Ne kadar uğraşsan da değiştiremeyeceğin bir SEN bırakıyorum sana

üzerine tuz bastığın halde kurumamış eski yaralar,

kırabilesin diye kemiği olan bir dil,

sustuğunda ağzını açacak bir bıçak bırakıyorum sana

Bir adamın hikayesini bırakıyorum sana

güneşi balçıkla sıvarken;

bütün geleceğini yanlışlıkla harcına düşüren

düşünceleri bile kireçli

bir duvar ustası bırakıyorum sana

Ördüğü duvarlara senin adını yazarken ölen!

E. Ateş 2007

hasretin

                                                     suavi- hasret türküsü

İplerini boynuma dolamış hasretin
aşkın bir dar ağacı
Asıyorlar beni

idam edilmişim
gömülmüşüm
çürümüşüm...

 02 01 2010
bilecik söğüt
cumartesi

                                                

yazık ettik bir aşka

Bilmem
bazen seni hatırlatan birşeyler oluyor
yazık ettik bu aşka diyorum
o arada saat hep geceyi vuruyor
üstüne bir de yıldız kayıyor
- sanki tuzu biberi-
yetmezmiş gibi bir de dilek tutmayı unutuyorum
sonra uzaktan bir türkü duyuluyor
ben bir selvi boylu yardan ayrılıyorum

ve ben yine
yazık ettik biz bu aşka diyorum...

03 08 2010 mardin

bir nevi şafak şiiri

Kaç zamandır gözlerim uykusuz
içimde bir hasret
yaralı bir kuş gibi kanadı kırık...
İçimde masum bir çocuk
sanki bir yaşına basmadan terkedilmiş...

içimde yok yere hüküm yemiş
bir adamın hüznü...


30 01 2011
mardin

kalbin;

Kim olsa kırardı
kilitli kalan bu kapıyı
kimin çaldığı belli değil
cennetin anahtarını..

18 10 2010 mardin

kirli camda adın

sadece adını taşırdım yanımda;
ki onu da kirli camlara verdim
ne zaman dışarı baksam
hatırlıyorum seni...

özlemek mi ?
ne münasebet;
olmadı silerim camdan!

E. Ateş
31 01 2010 bilecik/ gölpazarı

tutsak

Gideceksen eğer,

aklım sende kalır.

Kalbin,

kalbimin içinde

esir kalır.

Gözden ırak olan,

gönülde tutsak kalır.

Zaman sensizliğin içinde,

esir kalır.

Tek çare kanatlanmak...

E. Ateş

mındar

hani soruyordu ya birisi
sen ciğercilerin kedisi
ben sokak kedisi
olur mu bu sevda diye
olmuyor galiba

çünkü

iki gönülün bir olduğu yerde
ellerinde ateşlerle bekler
hainler
samanlığın kapısında.

e- ateş 2011

yaşamaya çalışırken

Elimde sensiz düşüncelerimde anlam kazanamayan iki şey var şimdi

biri kalem diğeri ise kağıt

ve ben her düşüncemde seni yazıyorum

sevgimi yazıyorum

ne kadar da satır aralıkları boş kalsada...

ayrılığımızı yazıyorum

sayfaya baktığımda görebildiğim tek birşey var

kağıt

anladım ben sensiz cümle kuramıyorum...

resimlerine bakıyorum

her baktığımda içimde anlam veremediğim bir hüzün,

dokunsalar ağlar mıyım, küser miyim karşımdakine bilmiyorum

anladım ben hala, hala, seni seviyorum...

hayallerime bakıyorum içinde senin olmadığın

onları yarım bıraktığın

daha oluşturamadığım hayallerime bakıyorum

göremiyorum...

seni içime soluyorum

gözlerimi kapatıyorum işte bu sefer hayal kuruyorum galiba

diyorum,

seni içime çekiyorum

hayallerim takılıyor genzime

anladım ben sensiz nefes alamıyorum

başkalarına bakıyorum senin yüzünden

seni unutmak için başkalarına bakıyorum

göremiyorum...

anladım ben seni unutamıyorum

ölsem daha mı karlı olurdu sürünmekten

yoksa yaşadııklarım yanıma kar mı kalırdı

birşeyler kalır mıydı sana benden

birşeyler bırakabildim mi ben ölürken

yahut sürünürken

sevmesem daha mı karlı olurdu sevmekten

yoksa sevdiklerim yanıma mı kar kalırdı

yanımda mı kalırdı sevmediklerimi sevseydim

benden sana biraz birşeyler kaldı mı

ben sustum

artık yok birşeye mecalim

zaten sevgimiz için öldük

aşkımız için süründük

yaşamaya çalışırken...

emrah ateş- 

yaşamaya çalışırken süründüğümü bile farkedemediğim anlarda şükrettiklerimden...
2006

sen üzülme sakın

Sen üzülme sakın!
Bilirim ki üzülürsen ağlarsın.
Ağlarsan, gözyaşların akar yüreğime
Ve acır ruhum kendi halime.

 Sen üzülme sakın!
Bilirim ki üzülürsen gülmezsin.
Ve sen gülmezsen dünya güneşsiz kalır
Karanlıklar çöker üzerime.

Sen üzülme sakın!
Bilirim ki üzülürsen susarsın.
Ve sen susarsan
İçimde ilkbahar eksik kalır...

e. ateş

sen gidersen

Sen gidersen

isyan düşer bu şehre

bir feryat yükselir göklere

çığlık çığlık!

Sen gidersen

bir iklim ölür bu şehirde

yağmurlar yağmaz toprağa

ağaçlar meyvesiz kalır.

Sen gidersen

bir özlem düşer bu şehre

sonbaharı özler

dökülürüm yaprak yaprak

Sen gidersen

bir şiir yazacak ellerim, son kez

içinde umutsuzluk

içinde hasret

içinde hüzün

içinde sana dair,

senin olmadığın ne varsa

ve kendini yollara vuracak yüreğim

peşimde ilkbahar kırıntılarıyla…

e. ateş- 2009

perişan

Kaybettiklerimde kalbim;

kazandıklarımda aklım kalmış.

Ben bir boşlukta..

Perişanım!

Elimde olmayanlarda kıymet;

elimdekilerde mağlubiyet.

Ben bir çıkmazda..

Perişanım!

İnsanlarda insaniyet,

gülüşlerde samimiyet

kalmamış.

Ben bir kalabalıkta yalnız.

Perişanım!!

e. ateş 2008

mecal yok seni çizmeye

bir meyhane tavrı havası suratımda

içtiğim o alkollerin haddi hesabı yok

belli ki hüzün vurmuş yine içimize

dışarı atmaya mecal yok

sade ses kalır kulakta

kir,pas ve bilimum hatıra

biriktirir, biriktirir bozdururum da umutları

yeniden kurmaya mecal yok

aşk yürekte sıkışır kalır

valizime doldururum da taşıyamam

sevdam ağırdır...

bir şahaserdin sen

benim elimden resmedildiğinde

şimdi yabancı ellerde bir tablo

satın alınan o şahaser kaç liralık

emrah ateş

2005

seviştik

Dostça ve kardeşçe yaşamak dururken

biz,

sevişmeyi seçtik;

ama pişman değildik

savaşmadık çünkü;

sevdik,

seviştik...

ellerin bu kadar olur

Ellerin, gözlerin oluyor;
bakıyorum ellerine...

Ellerin, koynum oluyor;
sarılıp uyuyorum gecelerce...

Ellerin, içki oluyor;
içip içip sarhoş oluyorum...

Ellerin, gündüz oluyor;
karşılıklı oturup kahvaltı ediyoruz...

Ellerin, saçların oluyor;
koklayıp koklayıp duruyorum..

Ellerin, hasret oluyor;
çekip çekip ağlıyorum..

Ellerin, rüzgar oluyor;
savruluyorum...

Ellerin, güneş oluyor;
ısınıyorum...

Ellerin, şiir oluyor ;
‘’ istasyonda tiren oluyor biraz ‘’

Ellerin, sis oluyor;
yürüdükçe kayboluyorum...

e. ateş- 2009

Kal öylece

Çocukluk zamanlarımla hatırla beni

Misket oynadığımız sokak kaldırımlarında

sen de yürürdün de yol vermezdim

o günlerimle hatırla beni

Akşamları toplanıp saklambaç oynardık

ben ebe olurdum, tek seni arardım

sen saklı kalırdın

Çocukça zamanlarımla hatırla beni

o tecrübesiz ilk öpücükler

utangaç bakışmalar

ve titrek el tutuşmalarıyla

Öptüğünde kızardığım zamanlarla hatırla beni

hani o, sorgusuz sualsiz sevdiğim

hani o, sarıldığında ısındığım

hani o, yanımda olduğun zamanlarda hatırla beni

ve kal öylece…

e. ateş
2008

ellerin 2

Ellerin içki oluyor
dokundukça sarhoş oluyorum

15 003 2010
mardin

ellerin

bu işin sonu yok belki

yok bir ufuk, baktığında dümeninden

sen yanlış bir rotadasın belli

bense rotasız bir tarih bilincinden

yıkıldığımda biliyorum tutmayacak ellerin

kaldırmayacak beni yerden

ayaktayken de tutmadığı gibi ellerimi ellerin

Sevme beni boşver

zaten yakışmıyordu ki, elerime ellerin

Emrah ateş

2006

gece 4

Rüyama girmişsin

sarılmışım sana

sonra gece 4

uyanmışım 

gözlerim yaşlı

gözlerin yeşil

daha da uyuyamamışım.

sigarada içmiyorum ki

efkar dağıtayım...

Emrah Ateş-

17 06 09 bağcılar

İstanbula benziyorum bu aralar

İstanbula benziyorum bu aralar

Beni de kendine benzetti sonunda

Gecelerim kız kulesinin sessizliği kadar yalnız

Dalgaların hışırtısından ibaret sadece

Evim boş bir baraka

Hatta çıkmaz bir sokak

Geceleri sadece yıldızları izliyorsun

Bir tanesi kaysında ondan medet umayım diye

Belki tutarda sevdiğimi görürüm diye

Ama dedim ya beni de kendine benzetti istanbul

Kafam Sultan Ahmet Camisi meydanı gibi

Karmaşa içinde

Ne kendimde bir sahil kenar tadı buluyorum

Nede bir boğaz havası

Balık ekmeklerin kılçığı bile batmıyor artık boğazıma

Tatlı bir acı bile bırakamıyorum ardımda

E. Ateş
2006

afrikadaki çocuklara

bu yoğurdu
sarımsaklasak da mı saklasak
saklamasak da mı göndersek
afrikadaki çocuklara...

Emrah Ateş
2007

ne bileyim

Ne bileyim işte,

sadece sevmekti gayemiz.

Kim olduğunu umursamadan

ve gözlerinin rengine;

aklımızı yormadan...

E. Ateş
2009

salıncak

tut ki;

ellerim ıpıslaktı,

ve yanağına dokunmak istiyordum

gör ki;

çocuk kalmaya çalışıyordum.

geçmişe gidip;

o oyun oynadığımız zamanlardaki,

koca rolündeki çocuğu canladırmaya çalışıyordum.

bütün o kırlangıçlar,

mavi kelebekler,

bahçemize ektiğimiz düşler,

ve salıncağa ilk oturma kavgalarımız...

ne kadar sevgi varsa,

doldurmuşsun cebine,

üstüme, üstüme, geliyorsun,

ne güzel...

ben her zaman ki ben,

kendinden emin,

kollarını açmış çoktan sana,

bir kucak dolusuyum...

ama ya salıncaklar boş kalırsa...

Emrah Ateş- 2008

çocukluğuna inmek

çocukluğuna insem

hiç çıkmasam

hep orada kalsam

elbet bulurum

içinde barınacak bir yer

hiç olmadı

kalbinde durur

kös

  kös

    otururum..

 E. Ateş

bencil şiir

Beni sevdiğine şükretmelisin

Aşk aza kanaat etmektir…

Emrah Ateş

seni sevmem için birşey yapmadın sen

Seni sevmem için hiç bir şey yapmadın sen

Heceledin tümceleri

Kelimeleri ben istediğim yerlere koydum sadece

Seni sevmem için hiç bir şey yapmadın sen

Gözlerini verdin

Bakışlarını istediğim gibi ben kendime mecazladım

Seni sevmem için hiç bir şey yapmadın sen

Şiir de istemezdin benden

Ben sana kızdığımda bir cümle yazdım

Bir satır sustum

Emrah Ateş

2009

Daisy'nin gidişi

Gidiyorsun işte
bir yangın gibi
ormanlar yakıp içimde

Gidiyorsun işte
samyeli misali kavurup
koca bir kenti içimde

Gidiyorsun işte
bir eski yara gibi
kabuk bağlayacaksın

Gidiyorsun ya işteSanki keserler yarımı
sonra kan revan içinde atarlar
Tuz Gölüne…

E. Ateş

Şimdi yağmur yağsa

içimde inkar ettiğim o kadar sevda var ki

ne zaman bir yağmur yağsa

onları akıtırım yağmurla yollara

ve ben seni zaten bir yağmurda görmüştüm

sen o sevgini yağmurla içime öyle bir işletmiştin ki

ne kadar kurulansam içimden çıkmaz

şimdi bir yağmur yağsa

şehre yağsa

seni hatırlarım

E. Ateş- 2006

Ben bİr kız kulesi

Ben,

denizin ortasında bir kule

Ben,

içinde bir kız taşıyan

ve o kızı içinde öldüren bir kız kulesi

Üsküdar, gözlerimin önümdeyse hala

ve arkamda yandaşımsa galata

martılar, hala şairin dediği gibi denizin evlatlarıysa

ve ben hala

vapurdan atılan simit kokularına aşıksam

İçimde bir kız taşıyorsam,

ben hala kuleysem

bir denizin ortasında, bir başına…

Aşk artık yasaktır bana…

e. ateş 2009
üsküdar

zaman

bir gül dikenine hasret kalmış

ve soğuk kaldırımlarda kalmış

hayallerimiz…

kalpten kalbe yetişmeye çalışan

onca sevdanın

nakliyeliğini yapar

övünürüm de bir kendime midir faydasızlığım..

sürekli di'li geçmiş zamalar kullanır

mutlu olmaya çalışırım

ecek'lerden ümidini kesmişcesine…

ve düşünür dururum

zaman olsam;

yine de yetebilirmiydim bize ?

saat olsam;

sadece iki doğruyla mı yetinirdik …

emrah ateş-

bal gözlü kız

yürüyordum, kaldırımları izmarit dolu bir caddede,

yoruldum, yönümü çevirdim bir parka doğru

gözümün kestirebileceği alanlara iliştiriyordum bakışlarımı,

o sevimli gülen çocuklara daldım birden

bir de ne göreyim;

bal gözlü bir kız.

bal damlıyor gözlerinden,

bal!

hıçkıra hıçkıra...

gittim oturdum yanına

o kadar üzgündü ki;

parmaklarımla sildim akan ballarını

gülerek dedim ki;

arılara lazım bunlar dökme boşuna

dinlemek geldi içimden derdini

başka bir amaçlada oturulmazdı yanına zaten

anlatmasını istedim;

''çirkinim, kimse beni beğenmiyor'' dedi,

ağlayarak...

dedim gül!

gülünce; herkes güzeldir zaten..

baktı gözlerimin içine,

güldü.

çokta güzelmiş...

emrah ateş- 2008

Çivi- keser ilişkisi

Çivi çiviyi sökmez
İkisi de aynı terane
Keser gerek keser
Beni senden sökmene

E. Ateş
2009

Ay düşünce denize

Ay düşünce denize

Her yıldız, birer birer sitem eder oldu bana

Birer birer düşer oldu, kayar oldu

Yıldız düşünce yere

İçime düştün sen yine

Umutlarıma düştün, hayellerime…

Sen düşünce içime

Bir kuş çırpınır oldu benden

Bir yürek kanar oldu

Yüzün gelince yüzüme

Gözlerin yerini almaya başladı gözlerimin

Bir aşk başlar oldu bende

Sesini işittim yine

Akan bir pas vardı yanaklarımdan

Tükürmek istediğm bir acı varken dilimin ucunda

Vazgeçtim mutlu olmaktan

Sen gidince...

E.Ateş
-2007

Aşkla ve Sevgiyle

beklemeli

gelecek son tireni

ve binmeli

gitmeli

uzak diyarlara

           seninle,

               coşkuyla

                        ümitle

                            sevgiyle…

ellerimi ellerimden hiç bırakmayacağın

bir yer vardır elbet sevdiğim

ve biz o yeri bulduğumuzda

içimdeki tirenden inecek bütün ümitlerim.

yayılacak etrafa,

              can vererek

                   can çekerek

                           iç çekerek

                              bütünleşerek

                                    aşkla ve sevgiyle...

E. Ateş
2009 ocak

aşkın kendisi hayaldi

Tarih hatırlamıyorum.

O zamanlar ;

sevmeyi öğrendiğimiz zamanlardı.

Aşka bulanmıştık;

zor işti tabi!

Birini sevsek küsüyor;

sevmesek üzülüyorlardı.

Biz de yemin ettik üzmemeye.

Bir hayali yaşatmak için ;

ki sade sen değil,
aşkın kendisi de hayaldi

anlayamamıştık…

2008

aşk'a dair

Gitmek veya kalmak

İşte bütün mesele bu..

E. Ateş-
2009

savur

Savur beni yar
bırak yıldızlar toplasın

31 12 2009
 biilecik söğüt

aşk

 

Saklambaç gibidir aşk

Birinin seni bulmasını bekler

Bir telaşa kapılırsın ansızın

içini hüzün kaplar

Ve kaybolursun kendi düşüncelerinde

Özlenmek gelir bazen aklına

yahut özlemek

hatta ve hatta

Özlenmeyi özlemek.

Senin adınla başlar bütün şarkılarım

ve senle son bulur

ne kadar nota varsa içimde.

İçimi kuşku kaplar,

Yokolurum…

Ve geri dönüp baktığında, göremezsin beni

Ben SEN olurum!

Bir parça nefes isterim senden

Vermezsin!

Oysa sen benim yaşam kaynağımsın

Bundan da haberin yoktur.

Bir tutum öpüşünü

O badem kokulu mis dudaklarında saklarsın.

Oyunlar oynarım seninle

Gözlerimi yumar açarım

Ne açtığımda sen varsındır

Ne de dudakların…

Ama kokun hep kalır burnumda

Ve beklerim;

kendime yeminler ederim,

Sensiz!

Ve tekrar gözlerimi yumarım

Hiç açmam; çünkü korkarım

ya hakikaten gitmişsen diye…

Eğer gideceksen götür yanında beni

İçim senle öyle dolu ki

Sensiz bir nefes ki, SONUM OLSUN...

2007

sadece dumanın görünüyor

Uzaklarda
bir yangın oluyorsun
sadece dumanın görünüyor

körükle geleyim istiyorum
olmuyor...
alevin yavaş yavaş sönüyor

bir yangının sönüşü
ilkkez bu denli acı oluyor

hani aşk yanmaktı ya sevdiğim
bile bile kendimi ateşe atmak istesemde
olmuyor...

sen uzaklarda
sönüyorsun
sadece dumanın görünüyor....

emrah ateş 
29 12 2009
bilecik söğüt

son kez

Ne vakit ölmek gelse aklıma;
son kez yüzünü göreyim istiyorum...

son kez diyorum her seferinde;
çünkü ne vakit ölürüm bilmiyorum...

Emrah Ateş
mayıs 2011

Sanki - Şimdi

-1

Sanki her an

Bütün fırıncılar kapanacak

Ve ben bir daha

Sıcak ekmek bulamayacakmışım gibi

Sanki

Bir daha ekmeğim tüterken buram buram

Hani sıcacık iken dumanı üstünde

İçine hiç tereyağı süremeyecekmişim gibi

Sanki

Birazdan sönecek tüm sokak lambaları

Sanki ay saklanacak kara bir bulutun ardına

Yıldızlar aralarında saklambaç oynayacak

Ve saklandıkları yerden hiç çıkmayacaklarmış gibi

Sanki
güneş bir daha doğmayacakmış

Ozon tabakasını delip

Başıma hiç güneş çarpmayacakmış gibi

Sıcaktan bunalıp da

Koşarak havuzun içine atlamayacakmışım gibi

Sanki

Diyarbakır karpuzunun hiç tadı kalmayacakmış gibi

Terli iken annemi dinlemeyip de buz gibi su içemeyecekmişim gibi

Sanki bu badi bir daha bana olmayacakmış gibi

Şort giydiğim zamanlarda

Babam;

‘’Ne o kız gibi bacakların meydanda’’ demeyecekmiş gibi

Sanki
hiç kardan adam yapamayacakmışım gibi

Manavdan yalvar yakar tüm masumiyetimle bir tane havuç

İsteyemeyecekmişim gibi

Kömür olmadığı için gözlerini zeytinden yapamayacak

Çalı süpürgesi yerine, ucuna bez bağlı sopa kullanamayacakmışım gibi

Sanki
bir daha kartopu oynayamayacakmışım gibi

Bir daha bu eldiven hiç elimi sıkmayacak

Ve annem bana hiçbir zaman atkı örmeyecek

Kulaklarım sanki soğuktan donmayacakmış gibi

Sanki
bir daha yağmurdan giriş katlarını su basmayacak

Yoldan geçerken üstüme su sıçratan arabaya ana avrat küfür edemeyecekmişim gibi

El ele yağmurda kız arkadaşımla yürüyemeyecek

Onunla bir tenha köşede sırılsıklam öpüşemeyecekmişim gibi

Sanki
sonbahar yapraklarını çöpçüler bir daha temizleyemeyecekmiş gibi

Ceketimi sonuna kadar ilikleyip

Kafamı yakasının içine kadar geçirip

Rüzgardan korunmayacakmışım gibi

Sanki
kır çiçekleri hiç açmayacakmış gibi

Erikler ve kirazlar dallardan düşemeyecekmiş gibi

Sanki komşu bahçenin ağacına bir daha dalamayacakmışım gibi

Haramla helali bilmeksizin poşet poşet meyveyi alıp kaçamayacakmışım gibi

-2

Sanki
10 kuruşa misket alamayacakmışım gibi

Yere sürüp de adına dongi dediğimiz baş misketimizi yapamayacakmışım

Arkadaşlarımı kökemeyecekmişim

Kaybettiğim de misketlerimi, ağlayamayacakmışım gibi

Sanki
hiç yokuş aşağı bisikletle inemeyecekmişim gibi

Ve sürmeyi bilmediğim için bisikleti

Yokuş yukarı soluk soluk çıkamayacakmışım gibi

Tamirciden alınan üç bilye

Bir sopa

Ve bir tahtayla araba yapıp da

Kendimi bir daha mucit sanamayacakmışım gibi.

Sanki uzaktan kumandalı arabam hiç olmayacakmış gibi

Dondurma çubuğundan hiç bedava çıkmayacak

Hiç yoyo’m olmayacak

Ve kaykay’ı sadece rüyam da görecekmişim gibi

Dondurma çubuğunu

Oyuncak arabanın motoruna takıp

Tek kalem pile bağlayıp pervane niyetine

Çalıştığında bunun zevkini hiçbir şey de alamayacakmışım gibi

Sanki bayram namazında tek namaz kılan ben kalacakmışım gibi

Eve geldiğimde babamla annemin elini öpemeyecekmişim gibi

Sanki bayram alışverişi yapmadan umarsızca üstümü giyinecekmişim gibi

Kapı, kapı dolaşıp

Belki para verir umuduyla

Ama sadece şeker istemeyecekmişim gibi

Sanki hiç aşık olamayacakmışım gibi

Sanki bir daha hiç gülemeyecekmişim

Dosta uzattığım eli sıkacak

Bir dost bulamayacakmışım gibi

Bu kara hayatın içinde ben

Sanki hiç ölmeyecekmişim

Sanki bugün;

Hiç bitmeyecekmiş gibi…

Emrah Ateş- 2009

Yazma Olayına Neden Başladım

Şiir yazmaya ilk önce ilkokulda verilen bir ödev sayesinde başlamıştım. Sonra ödevim sevilince şiir yazmaya karar vermiştim. Daha sonraları; yani kendimi çocukluğumda çirkin bulduğum utangaç zamanlarımda kızların şiir sevdiğini farkettim; kızları sevdim; şiiri sevdim.

Sonraları hayat kazık atmaya başladı bana. Önce babam en büyük kazığı attı ölerek; ağlayamadım yazdım. Ben ağlayamadıkça yazdım; kelimeler gözyaşım oldu; yazmayı sevdim.

Sonra büyümeye başladım; insanlara şiir yazdım... Kimisi sevdi ,kimisi sevmedi ama ben yine de şiirlerimi sevdim.

Yarışmalara katıldım başarısızlıklar aldım; büyüdüm ve ben yine yazmayı sevdim. Bir süre sonra dönüp baktım ki konuştuğumdan çok yazar olmuşum. Ve öyle ya da böyle yazarken var olmuşum.

Sanal alemde şiirlerimi ilk yayınlamaya başladığım da henüz  16 yaşındaydım ve o zamandan bu zamana bir çok sitede şiirlerimi yayınlamışım. Her yer darmadağanık olmuş anlayacağınız. O yüzden artık kendi şiirlerimi burada; yani kendi sitemde yayınlamaya karar verdim.

Uzun zamandır çekiniyordum açık gönüllülükle şiirlerimi paylaşmaya, çalınır korkusuyla... Sonra farkettim ve dedim ki; ‘’ olum Emrah dünyada yalnız değerli şeyler çalınır. O yüzden varsın çalınsın. Bilgisayarında saklasan ne olacak? ‘’ İşte bu yüzden artık şiirlerim entellektüelkarsli sitesinde değil de yalnızca karanfilli çocukta yayınlanacak.

Neden yazıyorsun diye içinden geçirecek olanlara hep şu cevabı veriyorum: dünyanın bir yerinde bir insan dahi olsa benim şiirimi okuduğundan; gözünün önünde bir anı canlanıyorsa, mutlu oluyorsa ya da mutsuz oluyorsa; yani benim sayemde duyguları biraz kıpırdıyorsa, dünyaya boşa gelmemişim demektir. Çünkü insan yalnız yanındakilere değil, tanımadığı; hatta hiç tanımayacağı kişilere de yardım etmelidir. Öyle yahut böyle...

Sağlıcakla